Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Im lepiej rozumiesz siebie i swoje emocje, tym bardziej zaczynasz kochać to, co jest.

Im lepiej rozumiesz siebie i swoje emocje, tym bardziej zaczynasz kochać to, co jest.

Starałem się jedynie, aby ludzkich postępków nie wyśmiewać, nie opłakiwać i nie potępiać, lecz je zrozumieć.

Starałem się jedynie, aby ludzkich postępków nie wyśmiewać, nie opłakiwać i nie potępiać, lecz je zrozumieć.

kiedy wróciłem spotkałem znajomego z pracy. Zagadnął o moją podróż. - Byłeś w Afryce? - Byłem - Cięzko było? - Tak - ? - Chorowałem, było gorąco, ciężko było pracować - Zapomniałeś zadać najważniejsze pytania? - Tak - Kiedy jedziesz znowu? - Zwariowałeś ?! Pół roku później siedze w samolocie lecącym w kierunku Afryki.

kiedy wróciłem spotkałem znajomego z pracy. Zagadnął o moją podróż. - Byłeś w Afryce? - Byłem - Cięzko było? - Tak - ? - Chorowałem, było go...

Niemoc człowieka w miarkowaniu i powstrzymywaniu wzruszeń nazywam podległością jego. Człowiek bowiem, oddany wzruszeniom na pastwę, nie jest panem siebie, lecz włada nim los, a w jego władzy znajduje się człowiek do tego stopnia, że często, chociaż widzi to, co jest lepsze, zmuszony jest obrać gorsze.

Niemoc człowieka w miarkowaniu i powstrzymywaniu wzruszeń nazywam podległością jego. Człowiek bowiem, oddany wzruszeniom na pastwę, nie jest...

Nie wiemy, do czego ciało jest zdolne.

Nie wiemy, do czego ciało jest zdolne.

Szczęśliwy jest człowiek, który kocha Ciebie, a przyjaciela w Tobie, nieprzyjaciela zaś ze względu na Ciebie. Tylko taki człowiek bowiem niczego, co jest mu drogie, nie traci, bo wszyscy są mu drodzy w Tym, którego utracić nie można.

Szczęśliwy jest człowiek, który kocha Ciebie, a przyjaciela w Tobie, nieprzyjaciela zaś ze względu na Ciebie. Tylko taki człowiek bowiem nic...

Ludzka wolność ludzi polega zaledwie na tym, że człowiek zna swoje pragnienia, nie zna natomiast przyczyn, które je wywołują.

Ludzka wolność ludzi polega zaledwie na tym, że człowiek zna swoje pragnienia, nie zna natomiast przyczyn, które je wywołują.

Kto bowiem uważa się za szczęśliwego dlatego, że jemu samemu dobrze się powodzi, innym zaś nie, albo dlatego, że jest szczęśliwszy od innych i ma los pomyślniejszy od innych, ten nie zna prawdziwej szczęśliwości i błogości, a radość, którą odczuwa, jeżeli nie jest dziecinna, to nie pochodzi z niczego innego, jak z zawiści i niedobrego serca. Tak np. prawdziwa szczęśliwość i błogość człowieka polega wyłącznie na mądrości i poznaniu prawdy, a nie na tym, że jest mądrzejszy od innych, lub na tym, że inni pozbawieni są poznania prawdziwego; albowiem ta okoliczność zgoła nie zwiększa jego mądrości, czyli jego szczęśliwości. Kto więc raduje się z tego właśnie powodu, ten raduje się z czyjegoś zła, a więc jest zawistny i zły i nie zna ani prawdziwej mądrości, ani spokoju życia prawdziwego.

Kto bowiem uważa się za szczęśliwego dlatego, że jemu samemu dobrze się powodzi, innym zaś nie, albo dlatego, że jest szczęśliwszy od innych...